Ωδή του ονείρου και λέξεις της ψυχής

Γράφει η Νούλα Χρυσοχοϊδου

Να μάθεις να ταξιδεύεις αγάπη μου. Να μάθεις να ονειρεύεσαι μεσ΄την βροχή, να φεύγεις, να ξεφεύγεις.  Να αναζητάς ασφαλής προορισμούς κι όχι τόπους φανταστικούς, όχι ονειροπόλους. Να βρείς ανθρώπους που σ΄αγαπούν, ανθρώπους που στοιχειώνουν τις σκέψεις σου με έρωτα, ευτυχία και αναμνήσεις. 

Όχι κάλπικες αναμνήσεις. Ψεύτικες και σάπιες ιστορίες. Αλλά αθόρυβες, βουβές, γλυκόξινες γεύσεις, πολύχρωμα χρώματα, κραυγές έρωτα και αναστεναγμους.

Μην πάρεις μαζί σου τίποτα. Σ΄αυτόν τον κόσμο ταξιδεύεις μονάχος. Ναί αγάπη μου, είναι ταξίδι του μυαλού και των συναισθημάτων σου. Δεν χρειάζεσαι τίποτα μονάχα ματιές ερωτικές, ζεστές αγκαλιές με χάδια, σα να σε σκεπάζουν ολόγυρα. Κι εσύ γυμνός. Κι εσύ μονάχος. Μην τις φοβηθείς, μην σε τρομάζουν. Είναι γνώριμες όπως το χάδι της μάνας που ένιωσες μικρός. Είναι φωτεινά βλέμματα μες το σκοτάδι. Μην τρέξεις, μην χαθεις, μην διαλέξεις εκείνο το μαύρο το μουντό χρώμα. Μην επιλέξεις ζωή μονόχνωτη, ζωή με χρονοδιακόπτη, ζωή βυθισμένη σε σκούρες αποχρώσεις.

Να τρέξεις μάτια μου. Να τρέξεις μακριά. Να βάλεις φωτιά στα συναισθήματα και να κοιτάξεις βαθιά στο απέραντο γαλάζιο του ονείρου. Να μάθεις να κοιτάς μέσα στα μάτια που αγαπάς. Να βγεις, να ονειρευτείς και να χορέψεις στη βροχή, γυμνός κι ας είσαι μόνος. 

Ζήσε το και μην το φοβηθείς...

Αγάπα το και θα σου δοθεί το ταξίδι...

Κι αν πρέπει να φύγεις μακριά. Κι αν λέω πρέπει...Μάθε να λες αντίο. Μάθε να φεύγεις με το κεφάλι ψηλά. Κι ας έχει έξω χαλασμό. Κι ας έχει έξω βροχη, χαλάζι. 

Να μάθεις να μετράς τον χρόνο του ονείρου. Να μάθεις να διαβάζεις τις ψυχές. Να μάθεις αγαπημένε μου οτι τα όνειρα τελειώνουν μες τον χρόνο. Όχι όμως μέσα στο μυαλό. 

Δεν σου αξίζουν οι μίζερες στιγμές. Σταμάτα τον χρόνο μέσα στο όνειρο...μην τον κοιτάς δεν έχει σημασία. Είναι δική μας επινόηση. Ζήσε το παρόν, αγάπα το παρελθόν και σβήσε το μέλλον. 

Ξέχνα τους τόπους που συνάντησες, ξέχνα τις εποχές, αποχωρίσου τα υλικά και άφησε αυτά που βρίσκονται μέσα στην μνήμη του μυαλού σου. Άυλες όμορφες στιγμές με ξύδι και αλάτι. Και φτιάξε νέες ολοκαίνουργιες με γεύση σοκολάτα στον ουρανίσκο σου να γλυκαίνει την ύπαρξη σου.

Λίγη φαντασία θέλεις. Ένα όνειρο οχι μέτριο, όχι μικρό, όχι τόσο λίγο....

Να αναζητάς...

Να ταξιδεύεις...

Να μάθεις ν΄αγαπάς και να σέβεσαι τον εαυτό σου. Δεν είναι πολύς ο χρόνος γύρω σου, κινήσου....

Ποτέ δεν θα τελειώσει αυτό το όνειρο, ποτέ δεν τελειώνει μια αγάπη, κι αν αυτή δεν ηταν για εσένα, θα΄ρθει άλλη. Θα χτυπήσει ξανά η καρδιά σου όπως το ρολόι στο σαλόνι σου και πάλι θ΄ακούς ήχους γνώριμους. Και θα καταλάβεις οτι σωστά έπραξες. Θα καταλάβεις οτι οι δεύτερες ευκαιρίες που θέλησαν είναι για τους δειλούς και οι τρίτες που σκέφτηκαν είναι για τους γελοίους. 

Τρέμεις! Τρέμει αγάπη μου η ψυχή γιατί φοβάται λες...Δεν ξέρω τι έχεις να φοβηθείς.

Δεν έμαθες ν΄αγαπάς τον εαυτό σου(;) Μα ξέχασες πως έχεις μία καρδιά που χτυπά στο στήθος σου. Κι αν δεν μάθεις να την χρησιμοποιείς μια μέρα θα σταματήσει να χτυπά. Φοβάσαι τις σχέσεις γιατί έμαθες να βυζαίνεις της μάνας σου το γάλα. Φοβάσαι να κουνήσεις το αψυχο κορμί σου γιατί ξέχασες ότι δεν είσαι δέντρο. Φοβάσαι να μαλώσεις τον εαυτό σου γιατί ξέχασες ότι μεγάλωσες πια. 

Μην ψάχνεις για εφήμερες καταστάσεις. Να ψάξεις για αγάπες αορίστου χρόνου κι όχι της μιας στιγμής.  Κι αν τελικά το πάρεις απόφαση να φύγεις, να παρασυρθείς μες του πελάγου τα κύμματα. Τότε φαντάσου τον προορισμό σου και αναζήτα νέες περιπέτειες του ονείρου και της ψυχής. 
Κι ας φαντάζουν λόγια του αέρα που χάνονται. Κι ας φαντάζουν ανόητα θαύματα του ονείρου που αναζητάς. 
 Κι ας είναι ένα ταξίδι....ένα όνειρο....δυό-τρείς λέξεις σε λευκό χαρτί....