Χάνομαι στα βάθη του ωκεανού
Γράφει η Νούλα Χρυσοχοϊδου Φώτα, άλλα να με προσπερνούν και άλλα να μένουν εκεί και να με κοιτούν τρεμοσβήνοντας. Νιώθω το κρύο αεράκι στο πρόσωπο μου , πονάω...μ΄ακούς;;; Πονάω!!! Πόσο ακόμα Θέε μου θα αντέξω; Πόσο αναρωτιέμαι... Είναι η κόλαση τόσο κρύα; Νιώθω μόνη, περπατάω, γύρω μου κίνηση, κοσμος, χαμόγελα και φωνές διάχυτες. Κι εγώ μόνη... Θέλω να ξεχάσω, να ξεχάσω τις στιγμές, τα όνειρα, τις ελπίδες, τους ήχους... Θέλω να ξεχάσω το άγγιγμα... Θέλω να ξεχάσω...