Οι 50 σκιές του μαύρου...
Γράφει η Νούλα Χρυσοχοϊδου Ξημέρωσε!!! Από τις γρίλιες αχνοφαίνεται το φως του ήλιου που σιγά σιγά κάνει την εμφάνιση του για να μας θυμίσει ότι μια καινούργια ημέρα ξεκινά. Δύσκολη η ζωή μου, άπειροι προβληματισμοί, φόβοι ξεπηδούν από το μυαλό μου, όνειρα που διακόπηκαν από τις κοφτές ανάσες μου....και η ζωή μου βρίσκετε στο απυρόβλητο της νέας ημέρας. Από μακριά μια γνώριμη μυρωδιά κάνει την εμφάνιση της....ο γλυκός ελληνικός καφές με περιμένει στο τραπέζι της κουζίνας καθώς πιάτα και ποτήρια παίρνουν την θέση τους στα ντουλάπια λες και περιμένανε όλο το βράδυ να γυρίσουν στο γνώριμο για αυτούς χώρο. Μάτια που δεν ανοίγουν από τον ανάστατο ύπνο, ενώ ο Μορφέας δεν μ΄άφηνε σε ησυχία, παρακαλετά, ικεσίες να κλείσει για ένα λεπτό τις κουρτίνες της ψυχής μου, να την ηρεμήσει, να τη δώσει χάρη...αγκαλιάζοντας με τις φτερούγες του το σώμα μου...