Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2016

Θεωρία του αντιπαραδειγματισμού: Χίλιες και ΜΙΑ νύχτες ατελείωτου έρωτα

Εικόνα
 Γράφει η Νούλα Χρυσοχοϊδου Για μια φορά η συγγραφέας θα προδώσει την ηρωίδα της. Για μία και μοναδική φορά θα κλέψει μέσα απο τις λέξεις της Ναυσικάς, την ιστορία της και θα διεκδικήσει την κάθε δική της στιγμή. Μια ιστορία με χίλιες και μία νύχτες ατελείωτου έρωτα και λαθών με ένα μονάχα εμπόδιο, μια κοινωνία ολόκληρη αντιμέτωπη με τα δικά της θέλω. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από τον έρωτα που ένιωσα, την δική σου αγάπη, όταν ξεδιψούσες τα δικά μου χείλη με την δροσιά που πρόσφεραν τα δικά σου. Δεν υπάρχει πιο αψεγάδιαστο συναίσθημα, που ακόμα και το χειρότερο κάρμα να έχουν οι ψυχές σας και τις πιο άλυτες εξισώσεις να σου δίνει ένα αποτέλεσμα με τις πιο *άριστες-άρτιες λύσεις.  Έζησα χίλιες και μία νύχτες δίπλα σου, αγάπησα το κάθε κύτταρο του κορμιού σου, ταξίδεψα σε παραμυθένια όνειρα κρατώντας το δικό σου χέρι, ερωτεύτηκα τις λέξεις που έβγαιναν απο τα χείλη σου ... μα(!)....ότι κι αν έκανα, ότι κι αν άλλαξα δεν ήσουν ποτέ ευχαριστημένος, αφαίρεσες τα "δικά μας&qu

Είμαι νεκρή...

Εικόνα
Γράφει η Νούλα Χρυσοχοϊδου ...Είμαι νεκρή μέσα μου.... Δεν θυμάμαι πότε το ένιωσα, πότε έκλεψες την τελευταία μου ανάσα, πότε πήρες στα χέρια σου του κορμί μου και το μετέφερες στην τελευταία του κατοικία. Μαύρα κοράκια περιτριγυρίζουν την ψυχή μου, τα έστειλες να ξεσκίζουν την σάρκα μου μέρα με τη μέρα, ήταν οι δικοί σου απεσταλμένοι που έσερναν το άψυχο κουφάρι μου μες τους δρόμους ποδοπατώντας με. Έκλεισες έναν κύκλο της άμοιρης ζωής μου αγαπημένε μου.

Λόγια βουβά στο σκοτάδι βουτηγμένα

Εικόνα
Γράφει η Νούλα Χρυσοχοϊδου Και ξυπνάς μέσα στου ονείρου σου τη ζάλη....... και αναζητάς ένα χάδι, μια λέξη, ένα βλέμμα......ματια κλειστά, βλεφαρα να τρεμοπαίζουν και νιώθεις τις στάλες να πέφτουν πάνω στα κρύα σου μάγουλα, αισθάνεσαι, με ανάσα γρήγορη και με πάθος να βγαίνει απο τα χείλη σου και να εξαφανίζεται μέσα στη θλίψη της ψυχής σου. Φοβάσαι Ναυσικά! Φοβάσαι να τ΄ανοίξεις γιατί όλα θα πέσουν σαν συντρίμια στο κενό του ονείρου που έκανες μαζί του. Όχι αγαπημένε μου δεν είναι όνειρο, δεν είναι ιστορία για αγρίους, μαύρους και πεινασμένους.